شنا‎سایی خاک‌های شور منطقه کاشان‎ ‎بر مبنای پردازش رقومی ‏داده‌های ماهواره ‏‎ IRS-1D‎‏ و مطالعات میدانی

شوری و شور شدن خاک یکی از مشکلات رو به افزایش در مناطق خشک و نیمه خشک است. در سال­های اخیر استفاده از روش­های دورسنجی ­و سامانه‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS) به­منظور تفکیک خاک­های شور مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است؛ زیرا تصاویر دور­سنجی ­دارای پوشش وسیع و یک­پارچه با شرایط زمانی یک­سان از پدیده­ها، موجب صرفه­ جویی در زمان و هزینه­‌های مطالعه می‌شود. در این تحقیــق تصاویر سنجنده LISS- III از ماهواره هندوستان (IRS) به­ کار گرفته شد.شاخص BI توانست ضمن تفکیک نواحی با شوری شدید از نواحی غیرشور، جدا کند. شاخص SI نسبت به BI با کیفیت بالاتری نواحی با شوری شدید، خیلی شور و غیرشور را جدا نمود. نتایج طبقه‌بندی نظارت شده بدون تلفیق با مدل رقومی ارتفاع، دارای دقت کلی 76 درصد، دقت تولید کننده 78 درصد و دقت کار­بر 82 در صد بود. در حالی‌که طبقه‌بندی نظارت شده نوارهای سنجنده و مدل رقومی ارتفاع دارای دقت کلی 98.1 درصد، دقت تولید کننده 98.28 درصد و دقت کار­بر 98.4 در­صد شد. علت دقت کم طبقه‌بندی، پیش از ترکیب داده­های سنجنده و ­مدل رقومی ارتفاع را می‌­توان به تداخل طیفی اراضی شور و شور و مرطوب با اراضی غیر شور (اراضی با 25 تا 65 درصد سنگ‌ریزه در سطح) نسبت داد؛ اما این دو نوع اراضی دارای موقعیت پستی و بلندی متفاوت بودند، ­به­‌طوری­که اختلاف ارتفاع آن­ها معادل 200 متر است. بنابر­این با ترکیب مدل رقومی ارتفاع، این دو نوع اراضی و اراضی، که وضعیت مشابهی داشتند، به‌خوبی از یک­دیگر تفکیک شدند.